ما پیغام دوست داشتنمان را با دود به هم می رسانیم نم دانم آن سو برای تو تکه چوبی هست یا نه من اینجا جنگلی را به آتش کشیدم

میان بازها یک باز تنهاست ...در اوج قله بی آواز تنهاست ...کبوتر با کبوتر هم غریب است...کبوتر با کبوتربازتنهاست...

کاش واژه حقیقت آنقدر با زبان ما صمیمی بود که برای بیان دوستت دارم نیاز به قسم نبود

روی آن شیشه تبدار تو را ها کردم اسم زیبای تو را با نفسم جا کردم شیشه بدجور دلش ابری و بارانی شد شیشه را یک شبه تبدیل به دریا کردم با سر انگشت کشیدم به دلش عکس تو راعکس زیبای تو راسیر تماشا کردم

خدا آن حس زیباییست که در تاریکی صحرا زمانی که هراس مرگ می دزدد سکوتت را یکی آهسته می گوید کنارت هستم ای تنها ودل آرام می گیرد

روی باغ شانه ات هر وقت اندوهی نشست در حمل بار غصه ات با شوق شرکت می کنم

راستی امروز تولدمه

گاهی وقتها آنقدر دلتنگت می شوم که اگر بفهمی خودت از نبودنت خجالت می کشی